در میان آشفتگی‌های دو سال گذشته، یعنی دوره ای که همه‌گیری مرگبار کرونا در صدر همه رویدادهای اجتماعی و سیاسی جهان بود و در شرایطی که ویروس سرسخت با جهش‌های متعدد بالاخره به لطف تزریق واکسن در سراسر جهان تا حد زیادی مهار شد، مهمترین سوال این روزهای خیلی‌ها درباره شئیی تقریبا بی وزن است؛ ماسک.
ماسک به عنوان یکی از مهمترین استراتژی‌های کاهش سرعت شیوع ویروس کرونا در کشورهای مختلف با فراز و نشیب‌های زیادی پذیرفته شد. حالا موج دلتای تابستانی در دومین سال همه‌گیری تقریبا فروکش‌کرده و واکسیناسیون سراسری به سن دانش‌آموزان رسیده است.
در شرایط فعلی شاید این سؤال شما هم باشد که بالاخره چه زمانی می توانیم ماسک‌ها را کنار بگذاریم؟
دکتر استفان لوبی، متخصص بیماری‌های عفونی و اپیدمیولوژیست در دانشگاه استنفورد، می‌گوید: «دانش پزشکی از ماسک به عنوان یک استراتژی معتبر برای کاهش کووید-19 پشتیبانی می‌کند. مسئله این است: خب، تا کی این کار را انجام دهیم و در چه شرایطی؟ آیا همه ما تا پایان عمر ماسک می زنیم؟»
ریموین، اپیدمیولوژیست در دانشگاه کالیفرنیا نیز معتقد است: «وقتی تعداد موارد ابتلا شروع به افزایش می‌کند یعنی ما هنوز به این ویروس را غلبه نکرده‌ایم؛ ممکن است از محدودیت‌های کووید و اقدامات بهداشت‌عمومی خسته شده باشیم، اما مطمئناً کار ویروس هنوز با ما تمام نشده‌است.»
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها توصیه می‌کند که حتی افرادی که کاملاً واکسینه شده‌اند در مکان‌های عمومی سرپوشیده که احتمال انتقال ویروس در آن زیاد است، ماسک بزنند.
به گفته دانشمندان، بعد از اینکه تعداد بیشتری از کودکان به طور کامل واکسینه شوند و فصل‌های سفر و تعطیلات به پایان برسد، شاید بتوان امیدوار بود از اوایل سال آینده میلادی، کاهش الزام ماسک زدن را خواهیم داشت. آن‌ها خاطر نشان کردند: «با این حال استفاده از ماسک به صورت داوطلبانه در شرایط خاص و همچنین در فصول شیوع سرماخوردگی و آنفولانزا در آینده، مفید خواهد بود.»
مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که حتی ماسک‌های پارچه‌ای اولیه می‌توانند بیش از 50 درصد ذرات معلق در هوا را مسدود کنند. ماسک‌های جراحی و ماسک‌های تنفسی N95 حتی بهتر هستند.