براساس مطالعه ی جدیدی که در مجله Clinical Social Work به چاپ رسیده اسست، نوجوانان و جوانانی که در دوران کودکی تجربیات ناخوشایندی را تجربه کرده اند(قبل از سن 18 سالگی) به احتمال زیادی در بزرگسالی از دیسمورفیا عضلانی رنج خواهند برد.
با سلامت نسیم همراه باشید تا به بررسی دقیق دیسمورفیا عضلانی، علت و تاثیر جنسیت در ابتلا به این اختلال بپردازم.
دیسمورفیا عضلانی چیست؟
دیسمورفیا عضلانی به یک حالت روانی اطلاق می شود که در آن فرد مدام نگران حجم و ساختار عضلانی خود می باشد.
برپایه مطالعات انجام شده، نیمی از کودکان و نوجوانان آمریکای شمالی حداقل یک تجربه ی ناخوشایند را در طول زندگی خود ذکر میکنند. این یافته های جدید این نکته را بیشتر از پیش روشن میکند که بین تجربیات ناخوشایند دوران کودکی(تعارض جنسی و عاطفی-خشونت خانگی) و دیسمورفیا عضلانی رابطه وجود دارد.
مطالعات نشان میدهد که تجربیات ناخوشایند در دوران کودکی می تواند آثار مخربی را در سلامت انسان بر جای بگذارد.این درحالیست که مطالعات قبلی به خوبی نشان داده اند که افرادی که در دوران کودکی تجربیاتی ناخوشایندی را تجربه کرده اند به طور شایعی دچار اختلالات خوردن (پرخوری عصبی و بی اشتهایی عصبی) می شوند اما مطالعات کمتری بین این تجربیات ناخوشایند و دیسمورفیا عضلانی وجود دارد. برای داشتن ذهنی آرامتر پیشنهاد می شود مقاله ی چند توصیه دم‌دستی برای برخورداری از روانی آرامتر را مطالعه کنید.
بررسی ارتباط دیسمورفیا عضلانی با جنسیت مبتلایان
محققین این مطالعه اطلاعات 900 فرد جوان و نوجوان را که در پروژه ی Canadian Study of Adolescent Health Behaviors شرکت کرده بودند را مورد تحلیل قرار دادند. در مجموع 16% از شرکت کنندگانی که 5 یا بیشتر تجربه ناخوشایند در کودکی داشته اند در خطر بیشتری برای ابتلا به دیسمورفیا عضلانی بودند.
بیشتر بدانید: 19 فایده مذهب برای سلامت روانی
به گفته یکی از نویسندگان این مطالعه، مبحث جنسیت یک فاکتور مهم در ارتباط بین تجربیات ناخوشایند کودکی و دیسمورفیا عضلانی می باشد. مردهای جوانی که تجربه 5 یا بیشتر حوادث ناخوشایند در کودکی داشته اند به احتمال بیشتری به اختلال دیسمورفیا عضلانی در مقایسه با خانم های جوان مبتلا می شوند.
در واقع مردهای جوانی که این حوادث ناگوار را لمس کرده اند بیشتر نگران این موضوع هستند که ساختار ماهیچه ای آنها به خاطر این حوادث به خطر بیفتد. به همین دلیل، این دسته برای اینکه فاکتورهای مردانگی مانند قدرت، برتری و خشونت را حفظ کنند به طور بیمارگونه ای به دنبال پف کردن عضلات خود هستند تا مردانه تر دیده شوند.
قطعا متخصصین باید در بررسی علائم دیسمورفیا عضلانی (مانند نارضایتی از حجم ماهیچه ها و اختلال عملکردی مربوط به روتین های تمرینی) در جوانان و نوجوانانی که در بچگی این تجربیات ناخوشایند را پشت سر گذاشته اند آگاه باشند.
منبع:
https://www.news-medical.net/news/20231201/Adverse-childhood-experiences-may-increase-the-odds-of-muscle-dysmorphia-in-young-people.aspx
Source:
University of Toronto
Journal reference:
Ganson, K.T., et al. (2023) Adverse Childhood Experiences and Muscle Dysmorphia Symptomatology: Findings from a Sample of Canadian Adolescents and Young Adults. Clinical Social Work Journal. doi.org/10.1007/s10615-023-00908-9.